Skąd się bierze moja miłość do PKO BP, czyli dowód ekonomiczno-kulturalny

Jestem jednym z tych studentów, któremu do studiowania potrzebny był kredyt studencki. Pokrótce wyjaśnię, co to jest. Kredyt studencki polega na tym, że student podpisuje umowę na określony czas (studiów) i w czasie roku akademickiego bank wypłaca mu co miesiąc transze. W międzyczasie Państwo spłaca bankowi lwią część odsetek od kredytu, jako że dla studenta po ukończeniu nauki oprocentowanie wynosi niecałe 1,5% Tak więc wzięłam kredyt studencki. Wielu banków do wyboru nie miałam, ale wśród tych uprzywilejowanych znalazł się bank PKO BP, który wybrałam, ponieważ był najstarszą instytucją i wydawał się w miarę stabilny. Jakże dziś żałuję swojej decyzji! Zacznę dowód od strony kulturalnej.

Era hejtera

"Nie ma szczęścia, dziewczynina, ale po co się tu pchała? Mogła w domu siedzieć, tak? Wlazła na ring, to dostała w ryj!"

... a przyszłość jest zasrana...

Pierwszy tydzień stażu (półrocznej praktyki! taa, wiem, dlatego bezpłatna) za mną. Pierwsze spostrzeżenie, jakie przychodzi mi na myśl, to: wieje nudą. Jak diabli. Mało ludzi, jeszcze mniej recept na lek robiony (i po kiego grzybola aż trzy lata tpl-a?). Pewnie to wina konkurencji. 

Cudów nie ma!

Jakiś czas temu Tata dostał zaproszenie na pokaz pewnego terapeutycznego urządzenia w połączeniu ze specjalnym badaniem i terapią tymże sprzętem. Jako, że zaproszenie było na dwie osoby, wziął mnie, adeptkę sztuk tajemnych, ze sobą.

Szwedzi versus Amerykanie, czyli Millennium miśkowym okiem

Na początek muszę podkreślić, że moje opinie na temat filmów (wszystkie, jakie się pojawią, a że jestem kinomaniakiem, to zapewne będzie ich sporo) będą zdradzały mniej lub bardziej szczegóły fabuły. Dlatego też, jeśli ktoś nie oglądał a chce i nie lubi, kiedy mu się zdradza "co będzie", to niech właśnie teraz sobie idzie ;)

Tak więc...

Za "dziękuję" się kupuje!

Już któryś raz z kolei zaobserwowałam wśród młodszego pokolenia (czyt. tego przed dwudziestym rokiem życia) pewną rzecz.

Jestem hetero i jestem z tego dumna!

Prawo oczekiwania

Chyba większość słyszała o książce "Sekret", oglądała film albo gdzieś się obiło o uszy pojęcie "prawo przyciągania". Osobiście książki nie czytałam ani nie oglądałam filmu. Należę do tej trzeciej grupy, tyle, że to, co kryje się pod pojęciem "przyciągania", ja poznałam jako "programowanie". W skrócie: chodzi o to, że dostajesz to, czego oczekujesz. Nie ma tu, bynajmniej, mowy o myśleniu życzeniowym (to mi się rymło). Chodzi właśnie o to, na co się programujesz. Czego oczekujesz. Idąc ciemną ulicą jesteś święcie przekonany, że ktoś cię napadnie? Napadnie cię na stówę, obrabuje, zgwałci i wykopie kwiatki z ogródka twojej babci. Kolejna rozmowa kwalifikacyjna, a ty idziesz, bo musisz "ale przecież i tak nic z tego nie wyjdzie". Nie wychodzi, a tobie po głowie chodzi "a nie mówiłem?". Nie, nie mówiłeś, skarbie. WYKRAKAŁEŚ! 

Małe co nieco, czyli co Miśki lubią najbardziej, co lubią troszkę mniej i czego nie lubią...

Co lubią Miśki...

Misiek: The Beginning

No to się wzięłam. Zgodnie z zaleceniami niektórych osób - szczególnie Młodej, która stwierdziła nie dalej, jak wczoraj, że za długie teksty wstawiam na fejsbuka i jej się czytanie znudziło już w połowie (a tak się powstrzymywałam, żeby nie napisać więcej, choć myśli miałam multum) - postanowiłam dawać upust swojemu internetowemu gadulstwu w inny niż zazwyczaj sposób. I tak oto powstaje ten blog. Co tu będzie? Wszystko, co akurat przyjdzie mi do makówki.  Zobaczymy, co wyjdzie ;)